Bij Vlucht Voorwaarts integreren we samen. Zowel deelnemers als maatjes leren veel nieuwe dingen. Hoe kijken ze terug op hun jaar? In deze serie gaan we met ze in gesprek. Vandaag: Senait Negasi.
Eritrese koffie
Onder het genot van Eritrese koffie en popcorn spreken we met Senait. De Eritrese deed in 2020 mee aan het traject van Vlucht Voorwaarts. Ze woonde toen 5 jaar in Nederland. Ze mistte het contact met Nederlandse mensen. Ook wilde ze de cultuur en taal leren. Genoeg reden om mee te doen met Vlucht Voorwaarts. Ze werd gekoppeld aan Liselotte ten Bosch en dat bleek een goede match: “Mijn maatje voelt als een zus. Ik heb veel van haar geleerd. We hebben nog steeds contact. Onze kinderen kunnen heel goed met elkaar. Het zijn vriendjes van elkaar geworden.”
Eten met buren
Vaak genoeg mist ze Eritrea nog steeds: “In Eritrea zijn er altijd veel mensen op straat. Dat is gezellig en mis ik hier soms wel, net als het samen eten en drinken. Het contact met buren in Eritrea is heel warm. Toch merk ik dat er hier veel mensen zijn die je willen helpen. Bij Vlucht Voorwaarts zie ik dat, maar ook bijvoorbeeld in het AZC in Burgum. Dat vind ik heel fijn.”
Baan
Senait heeft, mede door haar maatjescontact, veel nieuwe dingen geleerd: “Ik was in het begin verlegen, vond het spannend om Nederlands te spreken. Nu is dat een stuk minder.” Ook heeft ze inmiddels een baan. Ze maakt twee uur per dag kantoorpanden schoon: “Daar ben ik heel blij mee. Bij Vlucht Voorwaarts hoorde ik over een uitzendbureau. Het uitzendbureau vertelde mij hoe ik het gezinsleven met een baan combineer. In de tijd dat ik werk is mijn man thuis. Zo kan hij zorgen voor de kinderen als ik aan het werk ben.”
Nederlandse gerechten
Nog even terug naar het Vlucht Voorwaarts traject. Want wat vond ze nou het leukst? Daarover moet ze even nadenken: “Gewoon het samen praten. Ook mocht ik mijn maatje altijd om hulp vragen. Ze gaf dan uitleg of we deden bepaalde dingen samen. Daar leerde ik veel van. Ik vond het een jaar met veel warmte en gezelligheid.” Extra bijkomstigheid zijn de Nederlandse gerechten die ze leerde: “We deelden elkaars gerechten. Zij heeft daardoor veel geleerd over de Eritrese keuken, maar ik leerde over het eten in Nederland. Ik at vaak mijn traditionele gerechten. Nu wissel ik het af met Nederlandse gerechten. Dat is ook gezond voor mijn kinderen.”
