Het afgelopen jaar ben ik via Vlucht Voorwaarts ‘maatje’ geworden van Vika, een nieuwe Assenaar. Zij komt uit Rusland. Omdat Vlucht Voorwaarts voor het nieuwe seizoen (september t/m juni) nieuwe maatjes zoekt, deel ik hierbij kort mijn positieve ervaring. Wie weet is dit ook iets voor jou!
Vika
Nadat ik me had aangemeld en een kennismakingsgesprek had met de vrijwilligerscoördinator, werd ik in september gekoppeld aan mijn maatje Vika, een jonge vrouw van Russische afkomst. Voor Vlucht Voorwaarts is ze een beetje een uitzondering, want ze heeft geen vluchtelingachtergrond. Maar voor mij was dat geen probleem: ze is een nieuwe Assenaar en wilde graag meer Nederlanders leren kennen om Nederlands mee te praten. Vanaf het eerste contact was het erg leuk en leerzaam. Naast ons 1-op-1 contact (gelukkig nog wél mogelijk ondanks corona), hadden we contact met de andere maatjeskoppels van onze groep, in de meeste gevallen digitaal. Ook kregen we als Nederlands maatje diverse maatjestrainingen, met tips hoe we ons contact met de nieuwe Nederlanders konden verrijken. De communicatie met Vika verloopt erg soepel. Ik spreek weliswaar geen Russisch, maar Vika haar Nederlands is al erg goed en als we er niet uitkomen, dan kunnen we beiden Engels. Veel andere maatjes moeten het wat creatiever aanpakken, de meeste deelnemers komen uit Syrië en Eritrea.
Mijn ervaringen
Ik vind het erg leuk en leerzaam om kennis te maken met een andere cultuur. We hebben bij elkaar gegeten, waarbij we elkaar onze traditionele gerechten voorschotelden. Haar zoon was erg onder de indruk van onze eettafel, en ik was weer erg onder de indruk van het theeritueel van haar man. Zo hebben we het afgelopen jaar heel wat afgepraat, gelachen, gewandeld en tussendoor gewerkt aan de doelen van Vika. Eind juni hebben we een eindfeest, maar dat betekent niet het einde van ons leuke contact. Ik heb veel van haar geleerd, en van de andere nieuwe Nederlanders. Over hun cultuur en gebruiken, hun niet-materiële instelling en hun moed. En ik leer en geniet nog steeds.